Cordon bleu po mojemu

Rozmawiałam,a właściwie pisałam z przyjaciółką co upichcimy na obiad. Zapytała mnie czy robiłam już Cordon bleu? Odpowiedz moja brzmiała - nie, ponieważ nie wiedziałam  o czym mowa. Oczywiście zaraz wpisałam w Google i okazało się, że to pierś z kurczaka z serem i wędliną. We Francji zwykle podawany z serem niebieskim ( pleśniowym) u nas przyjął się pod postacią z żółtym serem. Do sera pleśniowego mam awersję przez nauczycielkę towaroznawstwa, która na jednej lekcji uparła się abyśmy wypróbowali wszystkie smaki sera. Było tego sporo - niestety. Po którymś z kolei wymiękłam, właśnie pleśniowym i nie mogę się do niego przekonać. Moja przyjaciółka zrobiła z pleśniowym ja z zółtym;) dziękuję Sylwia za inspiracje.

Składniki:

• 2 piersi ( pojedyncze) z kurczaka
• kilka plastrów wędliny
•  6 plastrów sera żółtego ( po trzy plastry na jedną pierś)
• 2 szczypty soli
• 2 szczypty pieprzu
• jajko
• 3/4 szklanki bułki tartej
• 2 łyżki tłuszczu do smażenia ( u mnie masło klarowane)

Wykonanie:

1. Piersi płuczemy, osuszamy papierowym ręcznikiem.
2. Nacinamy wzdłuż, rozchylamy płaty, powstanie w miarę cienki filet.
3. Rozklepujemy delikatnie mięso  tłuczkiem przez folie spożywczą.
4. Przyprawiamy pieprzem i solą z obu stron.
5. Na rozklepane filety nakładamy wędlinę i na niej ser.
6. Spinamy wykałaczkami.
7. Panierujemy w rozkłóconym jajku, bułce tartej ponownie w jajku i bułce tartej.
8. Smażymy na rozgrzanym tłuszczu po około 7 minut z każdej strony.